به نام هتل‌ها، به كام اقامتگاه‌های غیرمجاز

دبیر جامعه هتلداران ایران گفت: اگرچه در روزهای تعطیل گذشته، تردد جاده‌ای بالایی داشتیم و این نشان از جریان داشتن سفرها در كشور داشت اما كسب و كار هتل‌ها كماكان بی‌رونق بود و فرق زیادی با روزهای قبل‌تر نداشت.

به گزارش روابط عمومی جامعه هتلداران ایران، كامیار اسكندریون با بیان اینكه خیلی از هتل‌ها هنوز اقدام به بازگشایی نكرده‌اند، عنوان كرد: هتل‌هایی هم كه باز كردند،  حتی پنجاه درصد ظرفیت‌شان هم پوشش داده نشد و در واقع از آغاز به كارشان جواب منفی گرفته‌اند. به طور مثال در بزرگترین هتل همدان كه 180 اتاق دارد، تنها 10 درصد اتاق‌ها مسافر داشت. بیشتر مسافرها یا به خانه‌‌های غیررسمی و فاقد مجوز رفتند، یا سفرشان را در چادرهایی كه نصب كرده بودند، گذراندند و این، خلاف آن چیزی است كه معاونت گردشگری وعده داده بود.

او از معاونت گردشگری وزارت میراث فرهنگی و گردشگری به خاطر بی‌توجهی به فعالیت خانه‌های مسافر بدون مجوز انتقاد كرد و گفت:  معاونت گردشگری قول داده بود تا آخر سال مجوز خانه مسافر صادر نكند و از بازگشایی مهمانسراهای دولتی، ویلاهای استیجاری و ازاین قبیل اقامتگاه‌ها جلوگیری كند اما به قولش وفا نكرد. البته چیز عجیبی نیست. وقتی آقای رییس جمهور می‌گویند هتل‌ها در جریان كرونا تعطیل نبودند، چه انتظاری از بقیه؟

دبیر جامعه هتلداران ایران با تصریح این مطلب كه خیلی از هتل‌ها به دنبال تغییر كاربری هستند، افزود: چیزی كه باعث شد هتلداران عطای كار در این عرصه را به لقایش ببخشند، عملكرد مسئولان حوزه گردشگری است. سیاست‌های معاونت گردشگری وضعیت را به سویی پیش برد كه انگار قرار است دیگر صنعت هتلداری در این كشور وجود نداشته باشد و هتل‌ها یكی پس از دیگری تعطیل شوند. متاسفانه نه تنها اقامتگاه‌های بوم‌گردی، خانه مسافرها، پلاژها و چادرهای مسافرتی جمع آوری نشد بلکه اعمال فشارها هم روی هتل‌‎ها همچنان ادامه دارد. متاسفانه كلی تبلیغات منفی روی هتل‌ها انجام شده است.

اسكندریون در ادامه به همكاری هتل‌ها با ستاد مقابله با كرونا اشاره كرد و توضیح داد: گفتند هتل‌ها با شرط رعایت پروتكل‌های بهداشتی مجاز هستند تنها 50 درصد از ظرفیت خود را اجاره بدهند. مطرح كردن این بحث در سطح عمومی و در رسانه‌ها، خودش در حكم تبلیغات منفی علیه هتل‌ها بود كه كلی تاثیرات سوء را برای این صنعت به همراه داشت. بعد از مطرح كردن این بحث، بسیاری از هموطنان ما به اشتباه فكر كردند، هتل‌ها اقامتگاه‌های مطمئنی نیستند و نتیجه این شد كه بسیاری از مسافران ثابت هتل‌ها خانه‌های مسافر را ترجیح بدهند. در حالی كه واقعیت دقیقا عكس این مطلب است. خانه‌های مسافر از آنجایی كه نظارتی بر آنها وجود ندارد، وضعیت نامعلومی دارند و این، تنها هتل‌ها هستند كه هم مورد نظارت قرار می‌گیرند، هم استانداردها را رعایت می‌كنند و هم كیفیت خدمات‌شان ابدا قابل مقایسه با اقامتگاه‌های غیررسمی و غیرمجاز نیست و بسیار بالاتر است.

او با بیان اینكه هتلداران ایران افق روشنی را پیش روی خود نمی‌بینند، گفت: آقای وزیر باید پاسخگو باشند. باید جوابگوی سیاست‌هایی باشند كه دارد گردشگری و هتلداری كشور را به بیراهه می‌برد. سیاست نادرست وزارتخانه و خصوصا حمایت معاونت گردشگری از اقامتگاه‌هایی كه جز مختل كردن كار هتل‌ها و پایین آوردن كیفیت سفر در ایران كار دیگری نمی‌كنند، وضعیت اسفباری را به وجود آورده است. چرا خانه‌های مردم كه هیچ مجوزی برای پذیرش مسافر ندارند و نظارتی هم روی آنها اعمل نمی‌شود، باید هتل‌ها را كه ایجاد اشتغال كرده‌اند و خدماتی تحت استانداردهای مشخص به مسافران ارائه می‌كنند، دچار مشكل كنند؟ درآیین‌نامه آمده است چنانچه در شهری ظرفیت هتل‌ها كمتر از سفرها بود، خانه‌های مسافر می‌توانند كمك كنند. یعنی فلسفه تشكیل آنها باید این باشد، نه رقابت با هتل‌ها. آنها نه خدمات ما را ارائه می‌كنند، نه هزینه‌های ما را دارند و نه نظارتی روی آنها وجود دارد.

اسكندریون با بیان اینكه معاونت گردشگری خود عامل ترغیب خانه‌ مسافرها به ایجاد تشكل است، عنوان كرد: این رفتار معاونت گردشگری كاملا غیرمنطقی است و در هیچ كجای دنیا مشابهش را نمی‌بینیم. می‌ترسم روزی شاهد ایجاد تشكل قانونی چادرهای مسافرتی هم باشیم.